Bali to niezliczona liczba świątyń, zabytków i miejsc naturalnego piękna rozłożonych w ośmiu regencjach. Nasze 10 najciekawszych miejsc to "miejsca których nie można pominąć”. Jest to tylko 10 miejsc, ale pozwolą Ci w pełni odkryć piękno Bali w najkrótszym możliwym czasie. Wyspa ma wiele do zaoferowania. Znajdziesz tu nie tylko majestatyczne świątynie jak Besakih, określana matką świątyń, lecz także pola ryżowe, wulkany, dżunglę, wodospady. Choć najpiękniejsze miejsca znajdują się z dala od kurortów turystycznych, można się tam bezproblemowo dostać wynajmując samochód na 3 dni, najlepiej z kierowcą, jeżeli nigdy wcześniej nie jeździliście samochodem w Azji nie ryzykujcie! Dla nie przyzwyczajonego do takich warunków jazdy kierowcy może to być niezła jazda :) Bardzo wąskie drogi, ruch lewostronny, olbrzymia ilość skuterów, nikt nie zważa na przepisy. Jazda na zasadzie wymuszania i ucieczki w ostatniej chwili, ilość wypadków i stłuczek jest tam ogromna, do tego wielkie korki, a na przejazd 20 kilometrów często godzina to mało.
1. Tanah Lot Temple (Tabanan)
To formacja skalna, oraz jedna z siedmiu świątyń morskich chyba najładniejsza i najczęściej fotografowana na Bali. Malowniczo umiejscowiona w morzu, przyciąga codziennie tysiące turystów. Nazwa „Tanah Lot” dosłownie oznacza „Ląd w morzu”. Jednak w czasie odpływu można się tam dostać prawie „suchą stopą”.
Legenda głosi, że świątynia zbudowana została około XV w. z inicjatywy hinduskiego kapłana o imieniu Nirartha, który spacerując po południowo-zachodnim wybrzeżu zauważył skalną wysepkę w morzu i postanowił tam odpocząć. Następnego dnia powiedział miejscowym rybakom, by wybudowali tam świątynię, która stanie się miejscem czczenia balijskich bogów morza.
Skała zaczęła się rozpadać, więc w latach 80-tych Japończycy zaoferowali pomoc finansową w celu jej naprawienia. W efekcie jedna trzecia skały jest sztucznie odbudowana jednakże zrobiono to tak, że nikt jednak nie jest w stanie tego rozpoznać. Inną ciekawostką jest to, że na jej środku znajduje się źródełko słodkiej wody.
Wstęp do świątyni mają tylko hinduscy wierni, turyści zaś mogę przejść przez morze dzielące skałę od lądu (tylko przy odpływie) i napić się wody ze świętego źródełka, oraz dostać błogosławieństwo balijskiego kapłana. Lokalne wierzenia głoszą, że Tanah Lot jest strzeżona przed złymi duchami i najeźdźcami przez jadowite morskie węże, oraz przez świętego węża, mieszkającego na lądzie, w jamie skalnej stojącej naprzeciw świątyni. Można ją zobaczyć, oczywiście za niewielką opłatą.
Wskazówki praktyczne:
Tanah Lot znajduje się w miejscowości Tabanan, około 20 km od stolicy Bali – Denpasar. Aby dostać się do świątyni, należy najpierw przejść przez cały labirynt sklepików i straganów z pamiątkami.
Odwiedzić ją można codziennie, z wyjątkiem Dnia Nyepi (Balijskiego Dnia Ciszy), w godzinach od 7:00 do 19:00. Bilety wstępu dorośli 60 000 IDR, dzieci (6-12 lat) 30 000 IDR.
Aby dojechać do Tanah Lot najlepiej wynająć skuter lub samochód.
2. Besakih Temple (East Bali)
Znana jako " Świątynia Matka " jest najważniejszą i największą świątynią na wyspie, położoną na południowo-zachodnim zboczu wulkanu Agung.
Pura Besakih powstała jako górska świątynia tarasowa w XIII w. Od tego czasu była rozbudowywana i obecnie składa się z 22 kompleksów (pomniejszych świątyń), w sumie z ponad 200 budowlami, połączonymi schodami i tarasami.
Największą i najważniejszą świątynią jest Pura Agung Penataran (Wielka Świątynia Państwa), leżąca w centralnej części kompleksu, symbolizująca kosmiczną górę Meru, oraz Padmasana (Lotosowy Tron). Pokonując schody dochodzimy do Candi Bentar (rozszczepiona brama), a dalej na główny dziedziniec, gdzie znajduje się główne sanktuarium. Na jednym postumencie znajdują się trzy trony lotosu symbolizujące Brahmę, Wisznu i Shiwę. Założeniem filozoficznym tego miejsca jest przekonanie i wiara w balijskich bogów, znane jako Tri Hita Kirana, co oznacza, że życie na ziemi powinno być utrzymywane w równowadze i harmonii między człowiekiem, a bogiem, człowiekiem, a społeczeństwem, oraz człowiekiem, a naturą.
W położonej na wysokości 1000 metrów świątyni, obchodzi się około 70 świąt w ciągu roku, opartych na tradycyjnym 210-dniowym kalendarzu balijskim. Położenie świątyni, choć budzi niepokój i lekkie przerażenie, w rezultacie utwierdza Balijczyków o świętości tego miejsca. Co ciekawe ostatnia erupcja wulkanu oszczędziła świątynię, a lawa przeszła dosłownie parę metrów obok.
Z racji, że jest to największa i najbardziej popularna świątynia, przez cały rok gwarno jest od turystów. Jak został tu rozwinięty biznes można się przekonać już samym początku, zaraz po wejściu. Obowiązkowo trzeba mieć sarong (rodzaj kolorowej chusty, który mężczyźni i kobiety noszą przewiązaną w pasie). Sarongi można kupić, lub wypożyczyć – my mamy własne (warto na Bali zaopatrzyć się w te chusty, są one wymagane w większości świątyń). Za wejście płacimy 15000 IDR/os czyli ok 4,5 zł. Warto też uważać na naciągaczy stojących przy kasie, którzy próbują naciągnąć nieświadomych turystów na wynajem przewodnika (my mamy własnego i on opowiedział nam o całym tym procederze). Jedno o czym należy pamiętać to, że do świątyń wchodzić nie wolno, wstęp mają tylko wierni. Dla turystów dostępna jest niewielka część całego kompleksu (głównie powierzchnie samych tarasów).
3. Uluwatu Temple (Uluwatu)
Pura Luhur Uluwatu to jedna z najważniejszych świątyń dla Balijczyków. Położona jest wysoko na klifach i chroni wyspę przed demonami. Sama świątynia nie jest może zbyt spektakularna, ale klify jak najbardziej! Warto tu wybrać się na zachód słońca i zobaczyć pokaz tradycyjnych tańców Kecak.
Wskazówki praktyczne:
Pura Uluwatu znajduje się w wiosce Pecaktu, około 25 km od Kuty. Podróż z Kuty zajmie nam ok godzinę. Wracając warto zjechać do Jimbaran, do jednej z restauracji znajdujących się na plaży i przeżyć prawdziwą ucztę kulinarną z ryb i owoców morza.
Odwiedzić ją można codziennie, z wyjątkiem Dnia Nyepi (Balijskiego Dnia Ciszy), w godzinach od 9:00 do 18:00. Bilet wstępu dorośli 30 000 IDR, dzieci 20 000 IDR.
Aby dojechać do Uluwatu Temple najlepiej wynająć skuter albo samochód.
4. Tarasy Ryżowe Tegallalang (Ubud)
Tarasy ryżowe położone w pobliżu miejscowości Tegalalang w centralnej części Bali, pomiędzy Ubud i Kintamani, uważane są za najpiękniejsze na wyspie. Już z parkingu można podziwiać niezwykłe zielone pola porośnięte również palmami kokosowymi i bananowcami. Każdy centymetr gruntu jest tu wykorzystany na uprawę drogocennego ryżu.
Uprawa ryżu stanowi nieodłączną część kultury w Ubud jak i na całej wyspie. Ryż jest jednym z najważniejszych produktów indonezyjskiej gospodarki są trzecim największym producentem ryżu na świecie, ale posiada również duże znaczenie religijne, od wieków bowiem używany jest przez mieszkańców wyspy do składania ofiar, które mają na celu przebłaganie bogów. Ubud jest otoczony przez liczne malownicze pola i tarasy ryżowe, które tworzą niezwykle piękny krajobraz. Z daleka tarasy wyglądają jak wielkie schody pokryte dywanami o bardzo żywym zielonym kolorze.
W zależności od gatunku, ryż sadzony jest tak, że zbiera się go trzy, lub cztery razy w roku. Na Bali hodowany jest tzw. ryż mokry. Nasiona ryżu najpierw wysiewa się na grządkach, a po 25-50 dniach tzw. siewki przesadza się na pola, gdzie rośliny rosną zanurzone w wodzie do głębokości 5-10 cm.
Gdzieniegdzie można spotkać pracujących na poletkach rolników w charakterystycznych kapeluszach i sarongach. Pielą używając dużych sierpów. Chwasty lądują do podwójnych nosideł - świetna pasza dla domowych zwierząt. Za odpowiednia opłatą można sobie zrobić zdjęcie z takim nosidłem na plecach.
Tegalalang znajduje się ok 9km na północ od Ubud, droga jest dość wąska i kręta. Najlepiej udać się w te rejony wcześnie po śniadaniu kiedy jeszcze jest mniej turystów. Wizyta w wiosce wiąże się z opłatami, a okolica jest mocno nastawiona na zarobek z turystyki. Aby uniknąć opłaty za „parking” warto się wybrać na spacer od przeciwnej strony wioski. Od niedawna utworzyły się tak zwane prowizoryczne bramki podczas trekkingu po polach, gdzie miejscowi zbierają na „drogi” wokół pól – jest to opłata dobrowolna „co łaska” .Najlepiej wybrać się tu na wynajętym skuterze lub samochodem (bez kierowcy). Odradzamy też organizowane wycieczki – to niepotrzebny koszt. Samodzielne poszukiwanie pięknych widoków, wspinanie się na tarasy, możliwość zatrzymania się w każdym miejscu i spędzenia tam tylu leniwych chwil, na ile akurat mamy ochotę, sprawiły, że nasza wyprawa była zarówno ekscytująca, jak i bardzo przyjemna.
5. Pura Ulun Danu Bratan
Pura Ulun Danu Bratan to hinduistyczna świątynia znajdująca się częściowo na wodzie ,a częściowo na brzegu jeziora Bratan położona na wysokości 1200 m n. p. m. Świątynia jest tylko małą częścią znacznie większego kompleksu świątynnego. Jest uważana za jedno z bardziej malowniczych miejsc na całej wyspie. W okolicy można znaleźć wiele pomniejszych świątyń oraz kapliczek. Została wybudowana w drugiej połowie XVII wieku na zachodnim brzegu jeziora Bratan w miejscowości Bedugul, w centralnej części Bali. Ulun Danu Beratan, znaczy dosłownie "źródło świątyni jeziora Beratan".
Świątynia Pura Ulun Danu Bratan to jedna z najczęściej fotografowanych oraz najbardziej charakterystycznych świątyń na wyspie. Wokół można podziwiać wspaniały i bardzo zadbany ogród, który dodaje uroku temu miejscu. Gładka, lustrzana tafla jeziora otaczającego większość świątyń tworzy niepowtarzalne wrażenie, podczas gdy pasmo górskie regionu Bedugul zapewnia wspaniałe widoki z każdej strony.
Wskazówki praktyczne:
Godziny otwarcia od 8:00 do 18:00.
Opłata za wstęp na teren świątyni wynosi 30 000 IDR od osoby.
Warto zabrać ze sobą coś na ręce, ze względu na wysokość położenia świątyni jest tu troszkę chłodniej.
Nie jest wymagane okrycie – sarong.
Po drugiej stronie jeziora można wynająć łódź i zobaczyć świątynię z wody.
6. Monkey Forest (Ubud)
Monkey Forest to zespół świątyń otoczony przez gęsty busz porośnięty przez 186 gatunków drzew na 12,5 hektarach. Niesamowita przyroda przeplata się tu z posągami bóstw hinduistycznych i świętymi zabudowaniami. A wśród tego wszystkiego – oczywiście – małpy makaki, żyje ich tu ok 700 (w naszej ocenie przyjaźniejsze, niż te które spotkaliśmy w Uluwatu) . Monkey Forest jest położny przy wiosce Padangtegal, do której należy. Mieszkańcy wsi uważają, że Małpi Las jest ważnym ośrodkiem duchowym, gospodarczym, oświatowym i ochronnym dla wsi.
Monkey Forest w Ubud został zaprojektowany w myśl filozofii Tri Hita Karana co oznacza „Trzy (Tri) sposoby (Karana) na duchowe i fizyczne szczęście (Hita)”. To element hinduistycznej filozofii, bazujący na harmonijnych relacjach międzyludzkich, relacjach między ludźmi i naturą, oraz ludźmi i bogami. Ma na celu sprawić, że ludzie zaznają harmonii w życiu doczesnym.
Postawiono tu trzy piękne świątynie o typowo balijskiej architekturze – tradycyjne kształty, zdobienia i rzeźbienia niesamowicie wpasowują się w klimat Małpiego Lasu. Teren samych świątyń dostępny jest tylko dla pragnących modlitwy hinduistów. Na szczęście zabudowania można dokładnie obejrzeć z zewnątrz – prezentują się pięknie. Poniżej na zdjęciu jest główna świątynia w parku – Pura Dalem Agung Padangtegal.
Monkey Forest jest ważnym miejscem dla programów badawczych z zakresu zoologii. Ponoć przyjeżdżają tu etolodzy z całego świata, by badać zachowania małp i ich interakcje ze środowiskiem. Na pewno mają co obserwować.
Wskazówki praktyczne:
Monkey Forest czynny jest codziennie od 8:30-18:00, bilety można kupić w godzinach 8:30-17:30.
Wstęp dorośli 50 000 IDR, dzieci 40 000 IDR.
Las jest również dogodnie usytuowany w pobliżu centrum miasta Ubud, w odległości krótkiego spaceru od pensjonatów i ośrodków turystycznych wzdłuż głównych dróg Jalan Hanoman i Jalan Monkey Forest.
Dla własnego bezpieczeństwa nie trzymajcie w dłoni żadnych opakowań czy butelek – eksponowanie takich gadżetów zachęca małpy do kradzieży. Jeśli chcecie wchodzić w bliższe interakcje z makakami, to polecamy założenie długich spodni i ubrań z długimi rękawami, jako ochrona przeciw ewentualnymi zadrapaniami, czy ugryzieniami.
7. Tirta Gangga pałac na wodzie
Tirta Gangga to ogrody wodne należące do królewskiej rodziny Karangasem z ponad hektarowym parkiem otoczonym bogatą roślinnością, licznymi basenami, oczkami wodnymi, w których pływa niezliczona liczba kolorowych ryb, fontannami, posągami ludzi, zwierząt i demonów. Baseny pełnią głównie funkcję ozdobną, ale w niektórych można się wykąpać w krystalicznie czystej wodzie.
Tirta Gangga znaczy „Woda z Gangesu” co świadczy o ścisłych powiazaniach hinduizmu balijskiego z hinduskim. Pałac wybudowano w roku 1946 w stylu balijskim i chińskim. On również nie oparł się niszczycielskiej sile wulkanu Agung, którego erupcja w roku 1963 zniszczyła pałac w znacznym stopniu. Dokładnie odbudowany cieszy oczy zarówno Balijczyków jak i turystów. Woda w basenach pałacu jest bez przerwy zasilana ze świętego źródła, które według wierzeń Balijczyków wypływa z podnóża wulkanu Agung. Nadmiar wody z basenów nawadnia, z kolei, okoliczne pola ryżowe.
Wskazówki praktyczne:
Pałac wodny Tirta Gangga czynny przez cały rok od 7:00 - 19:00, również w weekendy i święta
Bilet wstępu 30 000 IDR dla obcokrajowców, 15 000 IDR dla miejscowych (jak w większości odwiedzanych miejsc w Indonezji bilety dla miejscowych są znacznie tańsze niż dla turystów). Dzieci do lat 3 mają bezpłatny wstęp.
Dodatkowa opłata z możliwość wykapania się w basenach 10 000 IDR.
Odległość od Denpasar do Pałac wodny Tirta Gangga wynosi ok. 70 km, od Kuty ok. 80 km i od Ubud ok. 60 km. Czas dojazdu zależy od natężenia ruchu, może zmieniać się od 1 do 3 godzin.
8. Pałac na wodzie Taman Ujung
Pałac Wodny Taman Ujung, zwany przez Balijczyków Taman Soekasada Ujung, zbudowany został w 1909 w stylu balijskim i europejskim z inicjatywy Anak Agung Anglurah i jest własnością Karangasem Royal. Zawiera on trzy główne wielkie baseny i kilka mniejszych oczek wodnych. Na środku centralnego basenu wybudowano budynek Gili Bale, gdzie znajdują się królewskie komnaty połączony z brzegami dwoma mostami.
Cały kompleks to wodne ogrody, baseny, oczka oraz alejki z niesamowitym widokiem na morze, masywy górskie, wulkan Agung, tropikalne lasy oraz szmaragdowe pola ryżowe były pasja Króla Karangasa .
Pałac od czasów pierwszych fundamentów w 1919 roku przeszedł wiele zmian i rozszerzeń, głównie wokół największego basenu, który ponoć nie służył, jako królewskie kąpielisko ale jako miejsce kary dla uprawiających czarną magię. Siły natury również odcisnęły swoje piętno na tym miejscu, bowiem Pałac został znacznie zrujnowany w czasie erupcji wulkanu Agung w 1963 roku, a także trzęsienia ziemi w 1979, pieczołowicie odbudowany, upamiętnia czasy świetności królestwa.
Ciekawym punktem widokowym jest najwyżej postawiony pawilon, znajdujący się we wschodniej części całego kompleksu. Z tego miejsca przy ładnej pogodzie zobaczymy piękny wulkan Agung, swoją drogą historyczny postrach tego, jak i okolicznych zabytków.
Kierując się także na wschód od wodnego pałacu, możemy podziwiać piękne tarasy ryżowe, których uprawa i mechanizm nawadniania stanowią jedną z głównych turystycznych atrakcji Indonezji. W Taman Ujung znajduje się także malutka świątynia ze świętą wodą. Świątynia jest znana jako Pura Manikan.
9. Kintamani i jezioro Batur
Kintamani jest jedyną z najbardziej malowniczych i interesujących części Bali. Położony w północno-wschodniej części wyspy, masywny wulkan stworzył ogromny krater, którego część wypełnia jezioro Batur, a drugą połowę zajmuje czynny wulkan Mount Batur. Wokoło roztaczają się wspaniałe górskie widoki, a po drodze mijamy liczne świątynie i lokalne wioski. Mount Batur jest właściwie tylko małym wulkanem, położonym w sercu ogromnego krateru o średnicy 14 kilometrów. W sąsiedztwie wulkanu leży duże jezioro Batur w kształcie półksiężyca. Sama wielkość krateru daje wyobrażenie o ogromie siły erupcji, która miała miejsce dziesiątki tysięcy lat temu. Piesza wspinaczka lub wycieczka na rowerze na Kintamani to jeden z obowiązkowych punktów podczas zwiedzania tej części Bali.
10. Goa Gajah (Ginyar)
Goa Gajah pochodzi z XI wieku, to kompleks kilku małych świątyń i parku na skraju dżungli. Zbudowana jako duchowe miejsce do medytacji. Goa Gajah w dosłownym tłumaczeniu oznacza ‘rzeka Gajah’. Budowlę rozsławiło wejście do jaskini poprzez rzeźbioną, ogromną paszczę demona oraz komnata wykuta w skale. Kształt rzeźbień przypomina uszy słonia – możliwe, że z tego powodu świątynia często nazywana jest Świątynią Słonia liczącą ok 1200 lat.
Główne tereny znajdują się w odległości kilku kroków od parkingu, który jest otoczony małym bazarkiem gdzie można kupić pamiątki, oraz napoje i przekąski.
Przy wejściu można zobaczyć misternie rzeźbioną fasadę świątyni - szereg starych rzeźb kamiennych, przedstawiających wiele mitycznych stworów i demonów ,z których część została odrestaurowana. Obok świątyni znajduje się basen wykopany w 1954 r. W skład basenu wchodzi siedem rzeźb (jedna zniszczona), przedstawiające hinduskich i buddyjskich bogów trzymających wazony z tryskającą wodą, posiada ona właściwości uzdrawiające. Baseny te zostały zasypane wieki temu przez trzęsienie ziemi i odkopane przez archeologów w latach 50-tych XX wieku. Goa Gajah jest wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Cały obiekt zrobił na nas najsłabsze wrażenie z pośród odwiedzonych miejsc na Bali, dlatego zajął ostatnią pozycję w naszym zestawieniu. Zwiedzenie całości nie zajmuje dłużej niż 30 min.
Wskazówki praktyczne:
Kompleks czynny jest codziennie w godzinach 08:00 - 16:00
Podobnie jak w przypadku świątyni na Bali, kobiety muszą założyć sarong, który można kupić na okolicznym bazarku, lub wypożyczyć przy wejściu.
Bilety wstępu 15 000 IDR dorośli, 7 500 IDR dzieci.
W mało którym zakątku świata tradycje przetrwały napór nowoczesności oraz turystów. W wielu z nich tradycje dawno straciły swoją wagę i są utrzymywane tylko na pokaz. Jednak na Bali religia wciąż strzeże wyspy, którą z roku na rok odwiedza coraz więcej gości. Zdaniem niektórych turystyka wypiera tradycyjny styl życia, jednak historia Bali dowodzi czegoś innego. Wyspa przetrwała najazdy zdobywców, piratów i chciwych władców. Świątynie przetrwały natomiast po dziś dzień. Balijczycy wciąż wyznają religię swoich przodków. Religię, która od wieków towarzyszyła ich ludowi.
Comments